கொஞ்சம் தேநீர்-மரணத்தைத் தூக்கிலிட்டேன்!

அன்று மரணம்

வந்திருந்தது!

யாருமற்ற மாலையில்

என் புலன்களின்

முடிச்சுகளை

மெதுவாக அவிழ்த்து

பரவிப் படர்ந்தது!

 

இருளைப் போர்த்தி

இருந்த அதன்

நிர்வாணம் கிளர்ச்சியூட்டுவதாக

இருந்தது!

 

களவின் சுவையைக்

காற்றில் பரப்பி

உடலெங்கும் வியாபித்த

அதன் வெம்மையின் பிடி

இறுகத்தொடங்கியது.

 

துணையற்ற இரவில்

கிளைத்த என்

உணர்வுகளின் வேகம்

பரவிப்படர்ந்தது

மெதுவாக

மரணத்தை நோக்கி!

 

ஒரு கணத்தின் முடிவில்

சிதறிக்கிடந்த

என் புலன்களைச்

சேகரித்து

உருவம் திரும்பினேன்.

 

மீதமிருந்த என்

உயிர் திரட்டி

தூக்கிலிட்டேன் மரணத்தை!

---------------------------------------------------

படமும் படைப்பும்,

தமிழ்த்துளி தேவா.

----------------------------------------------------