கவிஞர் ராஜமார்த்தாண்டன்!

ஒருவரின் மரணம் சில பாதிப்புகளை ஏற்படுத்துகிறது. கவிஞர் ராஜமார்த்தாண்டனின் மரணம் இலக்கியத்தளத்தில் நவீன கவிதைத் தளத்தில் மிகப்பெரும் இழப்பை ஏற்படுத்தியுள்ளது. நவீன தமிழ் இலக்கியத்தின் மீது தீராத காதலுடன் அவர் இருந்தார்.

6.6.2009 அன்று சாலை விபத்தில் அவர் மரணமைந்தார்.

அவர் கன்யாகுமரி மாவட்டத்தில் சந்தையடி என்ற கிராமத்தில் 1948 ஆம் ஆண்டு பிறந்தார்.இளங்கலை கணிதத்தில் தேர்ச்சி பெற்ற தமிழ்ப் பற்றால் கேரளப் பல்கலைக் கழகத்தில் முதுகலை தமிழ்ப்படிப்பை முடித்து புதுக்கவிதையில் ஆய்வும் செய்தார். தினமணி மதுரைப் பதிப்பில் 20 ஆண்டுகள் ஆசிரியர் குழுவில் இருந்துள்ளார். அதன் பின் காலச்சுவடு இதழில் பணியாற்ற ஆரம்பித்தார்.

 

 

மேலே இருக்கும் இரண்டு படங்களும் நான் அவசரமாக  வரைந்த பென்சில் படங்கள்.

சிறந்த கவிதை விமரிசகராகத்திகழ்ந்த அவர் புதுக்கவிதைத் தொகுதிக்காக 2003 ல் தமிழக அரசு விருது பெற்றார்.

இந்த ஜூலை காலச்சுவடு இதழில் மறைந்த ஆளுமைகள் என்று கவிஞர்.ராஜமார்த்தாண்டனைப் பற்றி விரிவான கட்டுரைகள் வந்துள்ளன.

இவருடைய முக்கிய நூல்களில் புதுமைப் பித்தனும் கயிற்றரவும்,ராஜமார்த்தாண்டன் கவிதைகள்,புதுக்கவிதை வரலாறு, சுந்தர ராமசாமியின் கவிதைக் கலை ஆகியவை அடங்கும்.

குடியும் ,புகைப்பழக்கமும் அவரது உடலைப் பாதித்தன. இருப்பினும் அதை அவர் வெளியே சொல்லவில்லை. இரண்டு முறை மரணத்தின் வாயிலுக்குச் சென்று சிகிச்சை பெற்றுத் திரும்பி சிறிது காலம் இப்பழக்கங்களை விட்டிருந்தார்.பின் உடல் நலம் தேறிய பின் மீண்டும் பழக்கத்துக்கு ஆட்பட்டுவிட்டார்.

நவீன கவிதை இயக்கத்தின் உயிர்மூச்சாக அவர் இருந்தார். எந்த ஒரு புதிய கவிதைத் தொகுதியையும் படித்துவிடும் ஆர்வம் அவரிடம் இருந்தது.

”திராவிட இடதுசாரி இயக்கங்கள் தமிழ் புதுக்கவிதை இயக்கத்தை எதிர்த்து செயல்பட்ட போதெல்லாம் அவர்களுக்கு எதிராக எதிர்வினை புரிந்தவர் இராஜ மார்த்தாண்டன். தமிழ் புதுக்கவிதை இயக்கத்தின் வரலாற்றினையும் பதிவு செய்திருக்கிறார்” என்று திரு.கண்ணன் தன் கட்டுரையில் குறிப்பிடுகிறார். அவருடைய படைப்புகள் தமிழில் நவீன கவிதை எழுதும் நம் வலையுலக நண்பர்களால்  அவசியம் படிக்க வேண்டியவை.

இதுவே அவரைப்பற்றி நான் இங்கு எழுதுவதற்குக் காரணமாகவும் அமைகிறது.

 

காலச்சுவடு இதழிலிருந்து

அவருடைய கவிதை ஒன்று

வான்வெளி துலங்கிற்று!

நேற்றைப் போலிருக்கிறது

ஐம்பதைத் தாண்டியது

இன்றோ அறுபதில்

 

“சென்றதினி மீளாது...”

என்றாலும் திரும்பிப் பார்க்கிறேன்

சாணேற முழம் சறுக்கிய

கதையாய்

நின்ற நிலையில்

என் பயணம்

 

அயர்வுடன் முன்னோக்கினால்

சகபயணிகளோ வெகுதொலைவில்

பின்பயணிகளும் கடந்தவண்ணம்

 

ஒரு துளி மேகமில்லை

ஒரு சிறு பறவையில்லை

வெறுமையாய் வானம்

அடியெடுத்து வைப்பதா

அமர்ந்தோய்வு கொள்வதா?

 

’தாத்தா...’

குரல் கேட்டுத்திரும்பினால்

பனித்துளி தங்கு

பூவிதழ் சிரிப்பில்

பவன் --- அவன்

குறுநடை தொடர்ந்தேன்

 

பறவையின் சிறகசைப்பில்

வான்வெளி துலங்கிற்று.

-----------------------------------------------------------------

மேலேயுள்ள செய்திகள் காலச்சுவடிலிருந்து பெறப்பட்டவை! காலச்சுவடு இதழாசிரியருக்கு நன்றியுடன்!!

_______________________________________________

கீழ்க்கண்ட தளங்களில் அவரைப் பற்றி மேலும் படிக்கலாம்.

http://www.kalachuvadu.com/issue-105/page67.asp 

http://jeyamohan.in/?p=577

.http://www.thinnai.com/?module=displaystory&story_id=60907167&format=htm

.http://www.kalachuvadu.com/issue-115/page44.asp.

--------------------------------------------------------------------------

தமிழ்த்துளி தேவா.

----------------------------------------------------------------------------

இந்தக் கட்டுரை வலைக் கவிஞர்களை சென்றடைய தமிழ்மணம்,தமிலிஷில் வாக்கிடவும்.

-------------------------------------------------------------------------